Brood breken

De wind giert om het huis en de regen slaat tegen de ramen. Herfst. En niet zo'n beetje ook! Wat kan een seizoen toch ineens snel omslaan. Een blik in mijn agenda leert mij dat de novembermaand nadert. Een moeilijke maand voor mij, ééntje die in het teken staat van verlies en verdriet. Dan vul ik de dagen vaak met koken en bakken omdat het rust geeft en voldoening. Terwijl de herfst van zich laat horen, denk ik aan de decembermaand en aan kerst. Een moment waarop ik culinair volledig uit mijn bol kan gaan, maar ook kies voor comfort food en slow cooking waar ik na het slenteren over de dijk van geniet onder het genot van een heerlijk glaasje van het één of het ander bij een knapperend haardvuur. Ik herinner mij een bijzondere ontmoeting in 'kerstige sfeer' (zoals Daan* het altijd noemde). Ik schreef er voor een ander medium eens een artikel over en toevallig krijg ik de laatste tijd vaak het verzoek om deze nog eens te plaatsen. Vandaag lijkt mij een mooi moment. Bij dit gure weer kunnen we immers allemaal wel een verhaal gebruiken dat ons hart verwarmt.

Brood breken ©

Brood breken

Terwijl ik mij een weg probeer te banen door de menigte (waarom lopen mensen toch altijd tegen de richting in?), wordt mijn aandacht getrokken door een vrouw die te midden van alle kerstdrukte en kleurrijke cadeau-artikelen in een hoekje van de schuur staat. Een enkele  zonnestraal valt door een kier naar binnen, precies op haar hoofd. Het heeft iets magisch en ik houd even mijn adem in. Zij lijkt zich er niet van bewust en snijdt met rustige sneden een bijzonder ogend brood in stukjes. Een uniek brood, zo blijkt later, met een bijzondere betekenis.

Vanessa van Koppen ©

Soms ontmoet ik iemand waar ik niet alleen direct een (culinaire) klik mee heb, maar iemand die me raakt met een pure passie voor eten. Vanessa van Koppen is zo iemand. Daar waar wij in de huidige tijden van snelheid en social media soms in real life al moeite lijken te hebben met het  ijs breken, breekt zij met ons het brood en vertelt ons over de ware betekenis daarvan.

Vanessa is van huis uit juriste met een passie voor koken. Iemand die anderen graag inspireert en van mening is dat eten verbindt. Zij heeft het begrepen. Drie jaar geleden ontstond het idee om iets te gaan doen met eten en religie. Welk eten hoort bij welke Christelijke feestdagen en waarom? Een mooie missie. Met de kerst in aantocht heeft Vanessa zich verdiept in de eetgebruiken rondom deze bijzondere feestdagen.

Fougasse ©

In de religie staat brood vaak symbool voor het lichaam van Christus. Zo stelt de traditionele kerststol de pasgeboren Christus voor die in witte doeken is gewikkeld. De spijsvulling staat symbool voor Christus, de poedersuiker waarmee de stol bestrooid wordt, voor de witte doeken. Vanessa vertelt er enthousiast over en op haar website vind je een recept hoe je deze kerststol zelf kunt maken. Veel meer bijzonder is het brood dat zij mee heeft genomen. Een ‘Fougasse’, een brood met 7 gaten dat het gezicht van Christus symboliseert. “Het brood mag eigenlijk niet gesneden worden maar wordt samen gebroken”, vertelt Vanessa. In het kleine hoekje van de kerstschuur waar zij staat, is dat met duizenden grijpgrage handjes  echter niet erg hygiënisch. Tegen de traditie in, dan toch maar snijden. Ik geef haar gelijk. “De 7 gaten symboliseren het gezicht van Christus. Kijk, dit zijn de ogen, dat de neus…” Terwijl Vanessa uitlegt hoe ik het gezicht van Christus erin moet zien, komt het brood tot leven. Bijzonder. De smaak en de geur zijn dat ook, echt kerstig! Dat komt beslist door de aanwezigheid van oranjebloesem en sinaasappel, maar het is zeker ook het verhaal dat Vanessa erbij vertelt, wat de beleving compleet maakt. Dit brood ga ik zeker maken met kerst . Ik zie het al voor mij hoe wij gezamenlijk rond de kerstdis dit brood breken, onder toeziend oog van…

7 gaten symboliseren het gezicht van Christus ©

Vanessa serveert vandaag ook een huisgemaakte cranberrysaus met een prachtige diepe kleur en volle, ietwat zure smaak. “Het brood en de saus zijn twee aparte bereidingen, “ legt zij de fair bezoekers uit. “U moet het echt apart van elkaar proeven, beide hebben een bijzondere smaak.” Haar woorden gaan verloren in het gesmak van de bezoekers die de met zorg gevulde lepeltjes cranberrysaus over de stukjes brood smeren en snel naar binnen werken. “Ja,”, zucht Vanessa, “dat kan natuurlijk ook.” We kijken elkaar aan en wisselen een glimlach uit. Culinaire geesten denken gelijk.

Cranberrysaus ©

Brood breekt gemakkelijker dan ijs, zo blijkt. Hoe men de lekkernijen beleeft, wordt eigenlijk niet duidelijk want zij vervolgen snel hun weg naar het volgende proefkraampje. Zo jammer. Er gaat een prachtig verhaal aan hen voorbij. Ik ben blij dat ik vandaag iemand heb mogen ontmoeten die net als ik, geïnteresseerd is in het verhaal achter ons eten. Tegelijkertijd besef ik mij hoe zeldzaam dat is. 

Copyright © Larisse®