Zonsondergang Malediven © |
Weet je hoe geweldig een simpel glas wijn kan smaken als je
in zomers Spanje onder de stralende zon met je voetjes in het zand zit en nipt
aan een verkoelend glas droog en wit? Wat is het leven dan verrukkelijk en
zorgeloos. Die wijn gaat natuurlijk in grote aantallen achter in de auto mee
naar druilerig Nederland zodat je op de eerste de beste gure en miezerige
najaarsdag een flesje kunt ontkurken om de zomer in je bol te halen. Niets
blijkt minder waar, want hoe vaak valt zo’n Spaans slurpwijntje wel niet vies
tegen in een koud en guur Holland? (Uitzonderingen daargelaten, natuurlijk!)
Weet je hoe dat komt? Omdat culinair genieten een beleving is die veel verder
gaat dan smaak. Naast structuur, mondgevoel en zelfs geluid, spelen ook het
‘waar je bent’, ‘met wie’, ‘wanneer’ en ‘hoe’ een rol. Dat maakt dat wanneer je
onder de stralende zon met je lief in het zand zit, een doodgewoon
slobberwijntje smaakt alsof er een engeltje op je tong druppelt.
In een ver verleden heb ik een aantal jaren gevlogen als
stewardess. Een fantastische manier om de culinaire wereld te ontdekken! Lekker
gemaakt door glamour verhalen over ‘haute cuisine’ trok ik enthousiast mijn
blauwe pakje aan om het ‘eten op hoog niveau’ zelf te beleven. Dat hiermee
letterlijk het ‘eten op grote hoogte’ bedoeld werd, werd mij al snel duidelijk.
Onderweg naar nieuwe smaakervaring moet je vaak eerst een smaak kwelling
doorstaan. Cateraars van vliegtuigmaaltijden zijn in staat om van smaakvolle
ingrediënten iets ondefinieerbaars te maken. En dat terwijl wij hoog in de
lucht ongeveer 20% van ons smaakvermogen verliezen. In mijn tijd waren de
gratis pinda’s die wij bij de drankservice uitdeelden, dan ook razend populair.
Pinda’s aan boord van een vliegtuig zijn tegenwoordig overigens nog steeds een ‘hot
item’ maar dat heeft nu meer te maken met pinda allergie. Wie een ernstige
pinda allergie heeft, loopt een groot risico aan boord van vliegtuigen waar
pinda’s gratis worden uitgedeeld. Gelukkig zijn er inmiddels
luchtvaartmaatschappijen die ook daar een oplossing voor trachten te vinden. Wie
ernstig allergisch is voor pinda’s, kan bij sommige maatschappijen weliswaar een
verzoek indienen voor een pindavrije snack, maar de garantie van een volledig
pindavrije omgeving kan aan boord van een vliegtuig echter nooit gegeven
worden.
Stewardess Larisse © |
Vliegtuigmaaltijden hebben over het algemeen niet de
reputatie zo bijzonder smaakvol te zijn. Maar een hele trans-Atlantische vlucht
zonder maaltijd te nuttigen, is ook zoiets. Toch gebeurde het in mijn tijd (en
vast nog wel) regelmatig dat we met te weinig maaltijden vertrokken. Dat was
vaak het geval bij vertraging waarbij we dan ineens wel mochten vertrekken maar
voor inmiddels extra geboarde passagiers nog geen maaltijden hadden ontvangen. De
keuze was dan vaak snel gemaakt. Iedereen vertrekt immers zo snel mogelijk en
van een paar uur (extra) vertraging word niemand blij. Het tekort aan
maaltijden was niet altijd een probleem, want er zijn altijd mensen die zo’n
opgewarmde hap liever afslaan. Toch moest ik soms creatief zijn en ik ontdekte
dat wanneer ik met de middelen die beschikbaar waren, vaak tot best culinaire
oplossingen kon komen. Zo ontstond mijn recept voor ‘welkom aan boord’ soep,
waar ik destijds heel wat mensen blij mee maakte.
In de tijd dat ik vloog (midden jaren ’90), waren vliegtuigen
niet meer uitgerust met complete keukens. Naast een aantal ovens waarin wij
maaltijden en broodjes verwarmde, had ik de beschikking over hot cups, een
soort waterkookketels, maar daar hield de uitrusting wel mee op. Ik vond het
toen al een enorm leuke uitdaging om iets te maken met de middelen die ik had. Tot
op de dag van vandaag is dat nog steeds mijn culinaire uitgangspunt, ongeacht
voor wie ik kook: wat kan wél! Wanneer je uitgaat van wat wel kan, blijkt
ineens heel veel mogelijk. Voor mijn welkom
aan boord soep struinde ik het hele vliegtuig af voor ingrediënten en het
resultaat was zó goed dat passagiers spontaan hun maaltijd inruilde voor een
beker heerlijk geurende soep. En weet je wat nu zo leuk is aan dit recept, het
is niet alleen geschikt voor aan boord, maar bijvoorbeeld ook op de camping.
Soep © |
Recept: Welkom aan boord soep ©
Ingrediënten:
1 zakje cup a soup of een kop soepmix van een ander merk (tomaat of naar smaak)
een paar cupjes koffieroom
1 zakje cup a soup of een kop soepmix van een ander merk (tomaat of naar smaak)
een paar cupjes koffieroom
een miniatuur flesje of borrelglaasje rode port
1 eetlepel vers gemalen peper (grof)
Bereiding:
Meng de soepmix met de koffieroom en roer het goed tot een egaal mengsel zonder klontjes. Verwarm het vervolgens samen met de tomatensap in een pan of daarvoor bestemde ketel en roer het regelmatig goed door.
Verwarm de soep tot rond het kookpunt, voeg als de soep warm is, de port toe en laat dit nog een paar minuten mee trekken.
Voeg tot slot de vers gemalen peper toe en roer het nog een keer goed door.
Meng de soepmix met de koffieroom en roer het goed tot een egaal mengsel zonder klontjes. Verwarm het vervolgens samen met de tomatensap in een pan of daarvoor bestemde ketel en roer het regelmatig goed door.
Verwarm de soep tot rond het kookpunt, voeg als de soep warm is, de port toe en laat dit nog een paar minuten mee trekken.
Voeg tot slot de vers gemalen peper toe en roer het nog een keer goed door.
Serveer direct!
Tips:
Er gaat natuurlijk niets boven een soep van verse ingrediënten, maar zijn je middelen beperkt, dan is het reuze leuk om te ontdekken hoe je nog meer soep kunt maken. Natuurlijk kun je eindeloos variëren met dit recept.
Er gaat natuurlijk niets boven een soep van verse ingrediënten, maar zijn je middelen beperkt, dan is het reuze leuk om te ontdekken hoe je nog meer soep kunt maken. Natuurlijk kun je eindeloos variëren met dit recept.
Geniet!
Culinaire groet,
x Larisse
x Larisse
*** De receptuur in dit blog is van eigen hand en
auteursrechtelijk beschermd. ***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten