De smaak van mijn herinnering

Uit 'Kruidje roer mij' ©

In mijn vorige blog schreef ik dat culinair genieten een beleving is die veel verder gaat dan smaak. Het hoe, wat, waar, wanneer en met wie speelt een grote rol in de beleving. Maar geuren en smaken prikkelen ook mijn herinnering. In de inleiding van mijn culinaire inspiratieboek ‘Kruidje roer mij’ schreef ik het volgende:

“Als ik in de lente of zomer door mijn tuin loop, ruikt het er naar de beste keuken in de wereld. Het karakteristieke, sterk kruidige aroma van rozemarijn vermengt zich met de citrusgeur van de verveine. Het kietelt mijn zintuigen en inspireert mijn culinaire brein. Uit mijn herinnering komt een verrukkelijke lamsstoofpot naar boven en in mijn gedachten ontstaan recepten die ik nog nooit maakte. Bij het koken gebruik ik al mijn zintuigen en de geuren in mijn tuin vormen een grote inspiratie.”

Rijsttafel snapshot uit de oude doos ©

Mijn culinaire herinnering is bijzonder, waardevol en intrigerend. En beslist plaats, tijd en emotie gebonden. Het maakt dat als ik ziek ben, ik intens verlang naar Indisch eten. De smaak van thuis. Een ultiem veilig en behaagd gevoel. Mijn vader is in Indonesië geboren en droeg zijn liefde voor de Indische (en andere Aziatische keukens) op ons over. Samen met mams bereidde ik in het verleden heel wat Indische rijsttafels en in mijn vaders laatste weken, kon ik hem soms nog opvrolijken met gerechten als tahoe goreng of sambal goreng telor. Culinaire herinnering is vaak ook troost. De moeder van lieve vriendin T. bereidde eens een heerlijk groentegerecht voor ons, in tijden van diep verdriet. Alles in dat gerecht raakte mij. Het feit dat ze de moeite had genomen om voor ons te koken, de liefde die ik in haar eten proefde, maar ook de vertrouwde Aziatische smaak. Het maakte dat ik mij weer heel even thuis voelde in mijn eigen oorverdovend stille huis. Dikwijls vroeg ik vriendin T. (die overigens zelf weken lang voor ons kookte en als geen ander begreep hoe de meest praktische dingen soms de grootste troost bieden) naar het recept, maar moeder kookt als ik: veelal uit de losse pols. Tot op de dag van vandaag weet ik niet hoe zij het gemaakt heeft, maar regelmatig probeer ik het na de maken, volgens de smaak van mijn herinnering.

Dat vind ik overigens sowieso heel erg leuk om te doen. Toen ik als stewardess de wereld over vloog en overal de meest heerlijke culinaire bereidingen proefde, kon ik eenmaal thuis niet wachten om het na te maken. Zo bracht ik de Japanse tot Arabische keuken naar mijn eigen fornuis. Genieten! En nog steeds vind ik het super leuk om iets wat ik elders proefde, thuis na te maken of er mijn eigen twist aan te geven. Ik inspireer graag, maar anderen inspireren mij.

Indische cake met een Larisse twist ©

Vorige week had ik ineens ontzettend trek in een Indische cake. Je weet wel, zo’n cake die je gewoon in de supermarkt koopt (ja sorry, ook ik heb wel eens mijn zwakke momenten). Ik had het jarenlang niet gegeten, maar ineens was daar die smaak in mijn mond. En het water…. Met nog een koelkast vol eieren, over van de kerst (de culinaire feestdagen plannen vielen vanwege de griep wat in het water) en andere bak-ingrediënten, bedacht ik dat het eigenlijk wel zo leuk was om die cake gewoon eens na te maken. Maar dan beter, verser, met een Larisse twist. Het recept zoog ik uit mijn duim en het resultaat was erg lekker. Beslist voor herhaling vatbaar! Ik deel het recept graag met jullie:

Indische cake met een Larisse twist - ©

Recept: Indische cake met een Larisse twist ©

Ingrediënten:
200 gram boter (kamertemperatuur), vervang naar wens door plantaardige margarine voor een koemelkvrije bereiding
200 gram lichtbruine basterdsuiker
het zest (geraspte schil) van 1 citroen (gebruik een biologische en boen de schil voor het raspen)
1 theelepel kardemom
1 theelepel gemalen kruidnagel
1 theelepel djahé (gemalen gemberwortel)
½ theelepel gemalen piment (maal piment fijn in de vijzel als je het niet gemalen kunt vinden)
2 eetlepels honing
200 gram patent tarwebloem (gezeefd), vervang naar wens door glutenvrij meel voor een glutenvrije bereiding
4 eieren, dooiers en eiwitten gescheiden (large)
snufje zout (laat weg voor een zoutvrije bereiding)

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 160°C, stand hetelucht (of 180°C stand onder/bovenwarmte).
Meng de boter met de basterdsuiker, het citroenzest, de specerijen en de honing tot een smeuïg en egaal geheel.
Voeg dan al mixend de eidooiers toe.
Voeg tot slot de bloem toe en meng het goed tot een egaal, stevig beslag.
Klop in een aparte kom de eiwitten stijf met het snufje zout. Spatel (schep) de eiwitten vervolgens rustig en met de hand door het beslag tot een mooi egaal beslag is ontstaan zonder witte vlokken. Doe dit heel rustig en met beleid en niet langer dan noodzakelijk. Het beslag moet luchtig blijven.
Bekleed een cakevorm of bakvorm met bakpapier en stort het beslag hier in.
Bak de cake gedurende een uur of totdat de cake gaar is op 160°C stand hetelucht (of 180°C stand onder/bovenwarmte). Controleer of de cake gaar is door er een houten satéprikker in te steken. Als de prikker schoon uit de cake komt, is deze gaar.

De structuur van deze cake is anders dan van een gewone cake, maar wel wat minder plakkerig dan de kant en klaar supermarkt variant. Ik vond hem erg lekker!

Beslag in cakevorm ©

Tip:
Dit recept is vrij van de meest voorkomende allergenen en door de in de tekst gegeven aanpassingen gemakkelijk koemelkvrij, lactosevrij en glutenvrij te maken. Dit recept is niet eivrij en vanwege de unieke bereiding niet eivrij te maken. Natuurlijk kun je de cake maken met bijvoorbeeld gepureerde banaan in plaats van ei, maar het resultaat zal een andere cake zijn.

Geniet!

Culinaire groet,
x Larisse

*** De receptuur in dit blog is van eigen hand en auteursrechtelijk beschermd. ***